وظیفه بوش تزریق

بوش تزریق یا همان "Sprue" در قالب‌های تزریق پلاستیک بخشی از ساختار است که وظیفه انتقال مواد پلاستیکی از محفظه دستگاه تزریق به داخل قالب را بر عهده دارد. این سیستم به تنظیم جریان پلاستیک به داخل قالب کمک می‌کند و در تشکیل قطعه نهایی نقش دارد.

عملکرد اصلی بوش تزریق در تزریق پلاستیک شامل موارد زیر است:

1. انتقال مواد

2. توزیع یکنواخت مواد

3. حفظ فشار

4. کنترل جریان

سیستم تزریق علاوه بر این‌ها، ممکن است شامل اجزای دیگری نیز باشد که به تنظیم بهینه فرآیند تزریق پلاستیک کمک کنند، مانند دروازه‌ها (Gate) و کانال‌های توزیع (Runner). این اجزا با همکاری بوش تزریق به تزریق بهینه مواد و تولید قطعه پلاستیکی با کیفیت مطلوب کمک می‌کنند.

داخل بوش تزریق یک مخروط کاملا سنگ خورده است. چنانچه خللی در این مخروط اتفاق بیافتد باعث نگه داشته شدن مواد در داخل اسپرو بوش میشود که برای تزریق کار دردسر هایی ایجاد میکند که میبایست در هر ضرب تزریق کالسکه دستگاه به عقب رانده شده و با ضربه زدن از پشت قالب مواد گیر کرده در داخل اسپرو تخلیه شود، در غیر اینصورت امکان تزریق مجدد وجود نخواهد داشت.

 

انواع میل پران

جدول پین های پران از کاتالوگ شبستری آورده شده است.

در زیر چند نوع از متداولترین انواع پران ها و استانداردهای موجود در بازار آورده شده است.

1. پران های میله ای: پر مصرف ترین نوع پران ها پران های میله ای هستند که در 90 درصد قالب های تزریق پلاستیک مورد استفاده قرار میگیرند.
2. پران های میله ای گوشکوبی یا ته استوانه: پران هایی هستند که جهت مصارف خاص استفاده میشوند.
3. پران های تیغه ای: در مواقعی که لبه کار آنقدر نازک است که امکان استفاده از پران های میله ای وجود ندارد از این نوع پران ها استفاده میشود. عملیات برش موقعیت این نوع از پران توسط دستگاه های EDM یا همان دستگاه های وایرکات صورت میگیرد.
4. بوش های پران: از این نوع پران در مواقعی که قطعات یا قسمتی از آنها گرد است استفاده میشود و وسط این بوش ها میله هایی معمولا از همین جنس میل های پران استفاده میشود که در قطعه سوراخی ایجاد میکند و به کمک این بوش های پران قطعه پلاستیک از سنبه جدا میشود. نمونه ای که میشود مثال زد وجود جای پیچ در انواع قطعات پلاستیک مانند محافظ های برق است که قطعه پایه قرار است به قطعه رویه توسط پیچ خودکار وصل شود از سیستم بوش پران استفاده میشود.

 

کاربرد میل پران

میل پران در قالب های تزریق پلاستیک، قطعه ای است که به صفحه پران متصل شده و وظیفه آن وارد کردن فشار به قطعه برای خارج کردن آن از قالب است. میل پران معمولاً از جنس فولاد ساخته می شود و دارای سختی بالایی است تا در برابر سایش، ضربه و خوردگی مقاوم باشد. که در بخش متریال میل پران به آن اشاره کردیم.

 

میل های پران در معرض نیروهای زیادی قرار می گیرند. این نیروها شامل نیروی وارد شده توسط دستگاه تزریق پلاستیک برای بیرون انداختن قطعه، نیروی ناشی از اصطکاک بین میل پران و سوراخ قالب و نیروی ناشی از حرکت میل پران در داخل سوراخ قالب هستند. فولاد به دلیل استحکام بالایی که دارد، می تواند در برابر این نیروها مقاومت کند.

متریال میل های پران

استاندارد DIN 1530 به عنوان یک استاندارد بین‌المللی در زمینه تزریق پلاستیک و استفاده از قالب‌های تزریق پلاستیک شناخته می‌شود. این استاندارد توسط DIN (Deutsches Institut für Normung)، یا موسسه ملی استانداردهای آلمان، تدوین شده است. DIN 1530 به طور خاص به میل‌های پران قالب‌های تزریق پلاستیک اختصاص دارد.

 

استفاده از استانداردهای DIN در صنعت تولید و تزریق پلاستیک به منظور ایجاد یک پایه مشترک برای تعامل بین تولیدکنندگان و مشتریان کمک می‌کند. استانداردها می‌توانند دقیقاً مشخص کنند که چه نوع موادی برای تولید میل‌های پران باید استفاده شود، ابعاد دقیق آنها، و سایر خصوصیات فنی مهم.

 

مهمترین ابعاد و خصوصیات میل‌های پران تزریق پلاستیک در استاندارد DIN 1530 به صورت مشخص ذکر شده و تولیدکنندگان و کاربران می‌توانند بر اساس این استاندارد به طور یکنواخت و بهینه از این قطعات استفاده کنند.

 

برای دسترسی به جزئیات دقیق و آخرین نسخه‌های استاندارد DIN 1530، به سایت موسسه استانداردهای آلمان (DIN) مراجعه کنید یا از منابع معتبر دیگری که استانداردهای فنی ارائه می‌دهند، استفاده نمایید.

 

فولاد با مشخصات 1.2842 یا K720 یک فولاد ابزار سردکار است که دارای ترکیب شیمیایی کربن 1.00% ،منگنز 1.80-2.20%  سیلیسیم 0.85-0.95%  کروم 0.20-0.50%  مولیبدن 0.10-0.40%  وانادیم 0.20-0.40%

این فولاد دارای استحکام بالا، مقاومت در برابر سایش و سختی پذیری خوبی است. به همین دلیل، برای ساخت ابزارهای برشکاری، سوراخکاری، پانچ کردن، تیغه های برشی کوچک و برقو کارها و شیار زن ها استفاده می شود.

 

فولاد 1.2842 معمولاً با عملیات حرارتی سخت کاری می شود. دمای سخت کاری این فولاد در حدود 820-790 درجه سانتیگراد است و دمای کویینچ تمپرینگ آن در حدود 190-170 درجه سانتیگراد است.

مزایا فولاد 1.2842 عبارتند از:

استحکام بالا

مقاومت در برابر سایش

سختی پذیری خوب

 

معایب فولاد 1.2842 عبارتند از:

چقرمگی پایین

حساسیت به ترک خوردگی

 

کاربردهای فولاد 1.2842 عبارتند از:

ساخت ابزارهای برشکاری

ساخت ابزارهای سوراخکاری

ساخت ابزارهای پانچ کردن

ساخت تیغه های برشی کوچک

ساخت برقو کارها

ساخت شیار زن ها

 

در اینجا برخی از مثال‌های کاربرد فولاد 1.2842 ذکر شده است:

تیغه های اره

تیغه های فرز

تیغه های برش پلاستیک

تیغه های برش ورق فلز

تیغه های پانچ

برقو

شیار زن

انواع بوش راهنما

انواع بوش راهنما بر اساس استاندارد شرکت ستاک اصفهان

 

 

همانطور که در جداول بالا ملاحظه فرمودین دو نوع بوش پران وجود دارد.

نوع اول بوش راهنمای D10 که پشت پاشنه یا گل بوش یک پله ای وجود دارد، از این نوع بوش ها در مواقعی استفاده میشود که صفحه پشت بندی وجود دارد که موقعیت سوراخ یا اشکالی که در صفحه پشت بند ماشینکاری میشود مهم است و باید دقیقا در جایگاه خود قرار بگیرند. بنابراین برای موقعیت دهی از این نوع بوش راهنما استفاده میشود.

جدول دوم یعنی نوع بوش راهنمای D11 جزو مرسوم ترین و پر استفاده ترین بوش های راهنماست که در اکثر قالبها از آن استفاده میشود.

کاربرد بوش راهنما

بوش راهنما در قالبهای تزریق پلاستیک قطعه ای است که بین میل راهنما و سوراخ قالب قرار می گیرد و وظیفه آن هدایت میل راهنما و جلوگیری از سایش آن با دیواره قالب است. بوش راهنما معمولاً از جنس فولاد ساخته می شود و دارای سختی بالایی است تا در برابر سایش و ضربه مقاوم باشد.

 

بوش راهنماها در انواع مختلفی تولید می شوند که هر کدام کاربرد خاصی دارند. برخی از انواع رایج بوش راهنما عبارتند از:

 

بوش راهنما استاندارد: این نوع بوش راهنما دارای ابعاد و مشخصات استانداردی است و برای کاربردهای عمومی استفاده می شود.

 

بوش راهنما حرارتی: این نوع بوش راهنما برای کاربردهایی که قالب در معرض حرارت بالا قرار دارد استفاده می شود.

 

بوش راهنما ضد سایش:  این نوع بوش راهنما برای کاربردهایی که میل راهنما در معرض سایش زیاد قرار دارد استفاده می شود.

 

بوش راهنماها نقش مهمی در عملکرد صحیح قالب تزریق پلاستیک دارند. استفاده از بوش راهنما مناسب می تواند باعث افزایش طول عمر قالب، بهبود کیفیت قطعات تولید شده و کاهش هزینه های تولید شود.

 

در اینجا برخی از مزایای استفاده از بوش راهنما در قالبهای تزریق پلاستیک ذکر شده است:

 

افزایش طول عمر قالب: بوش راهنما با جلوگیری از سایش میل راهنما، باعث افزایش طول عمر قالب می شود.

 

بهبود کیفیت قطعات تولید شده:  بوش راهنما با هدایت دقیق میل راهنما، باعث بهبود کیفیت قطعات تولید شده می شود.

 

کاهش هزینه های تولید: بوش راهنما با کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری قالب، باعث کاهش هزینه های تولید می شود.

 

در هنگام انتخاب بوش راهنما برای قالب تزریق پلاستیک، باید به عوامل زیر توجه کرد:

 

جنس بوش راهنما: بوش راهنما باید از جنس مرغوبی ساخته شود که در برابر سایش و ضربه مقاوم باشد.

 

سختی بوش راهنما: سختی بوش راهنما باید متناسب با شرایط کاری قالب باشد.

 

ابعاد بوش راهنما: ابعاد بوش راهنما باید مطابق با ابعاد میل راهنما و سوراخ قالب باشد.

 

بوش راهنماها معمولاً به صورت پرسی در قالب تزریق پلاستیک نصب می شوند. در هنگام نصب بوش راهنما، باید دقت شود که بوش راهنما به درستی در جای خود قرار گیرد و هیچ گونه لقی یا سستی نداشته باشد.

 

متریال بوش راهنما

با توجه به اینکه میل و بوش راهنما در قالب های تزریق پلاستیک به صورت جذب و روان داخل هم حرکت میکنند جنس هر دو قطعه را یکسان میسازند. بنابر این برای آگاهی از متریال بوش پران به متریال میل راهنما مراجعه فرمایید.

انواع میل راهنما

انواع میل راهنما بر اساس استاندارد شرکت ستاک اصفهان

 

 

 

کلیه اطلاعات مربوط به قطر، گل راهنما، ساق و غیره را میتوانین از جداول بالا استخراج فرمایید.

 

جدول اول میل راهنمای D00 که پشت پاشنه یا گل میل راهنما دارد، یک پله ای تعبیه شده ، از این نوع میل ها در مواقعی استفاده میشود که صفحه پشت بندی وجود دارد که موقعیت سوراخ یا اشکالی که در صفحه پشت بند ماشینکاری میشود، مهم است و باید دقیقا در جایگاه خود قرار بگیرند. بنابراین برای موقعیت دهی از این نوع میل راهنما استفاده میشود.

جدول دوم یعنی نوع میل راهنمای D03 جزو مرسوم ترین و پر استفاده ترین میل های راهنماست که در اکثر قالبها از آن استفاده میشود.

جدول سوم یعنی نوع میل راهنمای D11  هم مشابه میل های راهنمای D03 جزو پرطرفدارترین و پرمصرف ترین میل های راهنماست. تنها تفاوت در بحث قیمت این نوع راهنماهاست.

تفاوت عمده این گروه از میل های راهنما با میل های راهنمای D11  در این تفاوت قیمت آنهاست که این گروه از نظر قیمتی کمی گران تر از میل های D11 هستند ولی چنانچه در اثر اصابت ضربه شدید به مدل های D11 اگر میل دچار خمش یا تابیدگی شود برای در آوردن آن از قالب معمولا قالبساز را دچار چالش میکند.

کاربرد میل های راهنما

کاربرد میل های راهنما

میل‌های راهنما (Guide Pins) یکی از عناصر مهم در قالب‌های تزریق پلاستیک هستند و در فرآیند تولید قطعات پلاستیکی نقش مهمی ایفا می‌کنند. این میل‌ها به عنوان راهنمای مکانیکی برای اطمینان از صحیح و دقیق بودن حرکت قالب‌ها و قطعات در طول فرآیند تزریق پلاستیک عمل می‌کنند. در زیر تعدادی از کاربردهای میل‌های راهنما در قالب‌های تزریق پلاستیک آورده شده است:

1. منظم کردن حرکت قالب‌ها: میل‌های راهنما به عنوان نقاط مرجع در ساختار قالب عمل می‌کنند و حرکت صحیح و دقیق قالب‌ها و اجزای آنها را تضمین می‌کنند. اینکار به جلوگیری از هر گونه انحراف یا خلل در حرکت قالب‌ها کمک می‌کند و از دقت بالایی در تولید نهایی اطمینان حاصل می‌کند.

2. جلوگیری از اصطکاک ناخواسته: میل‌های راهنما به عنوان نقاط راهنمایی، به جلوگیری از اصطکاک ناخواسته بین قالب‌ها و قطعات پلاستیکی کمک می‌کنند. این امر به بهبود کیفیت نهایی محصول و جلوگیری از خطاها و آسیب‌ها در فرآیند تزریق کمک می‌کند.

3. تعیین موقعیت صحیح: میل‌های راهنما به عنوان نقاط انتهایی دقیق برای حرکت قالب‌ها عمل می‌کنند و موقعیت صحیح را در هنگام تزریق پلاستیک تعیین می‌کنند. این موقعیت صحیح باعث حاکمیت بر دقت ابعادی و جلوگیری از خطاهای ممکن در تولید می‌شود.

4. کاهش لرزش و ارتعاش: میل‌های راهنما می‌توانند به کاهش لرزش و ارتعاش در هنگام حرکت قالب‌ها کمک کنند. این امر به پایداری و صحت بیشتر در فرآیند تزریق پلاستیک کمک می‌کند.

5. افزایش عمر مفید قالب: با استفاده از میل‌های راهنما، ممکن است عمر مفید قالب‌ها افزایش یابد. این امر به تداوم و پایداری فرآیند تولید و همچنین کاهش نیاز به تعمیرات و نگهداری غیربرنامه‌ریزی کمک می‌کند.

به طور کلی، میل‌های راهنما در فرآیند تزریق پلاستیک برای بهبود دقت، پایداری و کیفیت نهایی محصولات بسیار حیاتی هستند.

 

متریال میل راهنما

جنس فولاد میل های راهنما

فولاد 1.7131 یک نوع فولاد آلیاژی است که با استاندارد DIN EN 10084 (قطعه‌های ماشینی مهندسی) تطابق دارد. این استاندارد به مشخصات فنی و خواص مکانیکی فولادهای آلیاژی برای کاربردهای مختلف می‌پردازد. فولاد 1.7131 به عنوان یک فولاد ساختاری معمولاً برای قطعات ماشینی با تنش و استحکام متوسط به کار می‌رود.

در زیر برخی از خصوصیات و ویژگی‌های مهم فولاد 1.7131 ذکر شده‌اند:

 

1. ترکیب شیمیایی:

کربن (C): حدود 0.16 تا 0.23 درصد

سیلیسیم (Si): حدود 0.15 تا 0.35 درصد

منگنز (Mn): حدود 0.40 تا 0.70 درصد

فسفر (P): حداکثر 0.025 درصد

گوگرد (S): حداکثر 0.035 درصد

 

2. خصوصیات مکانیکی:

استحکام تسلیم: حداقل 590 مگاپاسکال

استحکام کششی: 700 تا 850 مگاپاسکال

انقطاع کششی: حداقل 11 درصد

سختی برنل: 207 تا 255 HB

 

3. استفاده و کاربردها:

این نوع فولاد به خاطر استحکام و سختی مناسب خود برای قطعاتی که در شرایط بارگذاری متوسط به کار می‌روند، مانند دنده‌ها، مهره‌ها و قطعات ماشینی دیگر، مناسب است.