انواع بوش راهنما

انواع بوش راهنما بر اساس استاندارد شرکت ستاک اصفهان

 

 

همانطور که در جداول بالا ملاحظه فرمودین دو نوع بوش پران وجود دارد.

نوع اول بوش راهنمای D10 که پشت پاشنه یا گل بوش یک پله ای وجود دارد، از این نوع بوش ها در مواقعی استفاده میشود که صفحه پشت بندی وجود دارد که موقعیت سوراخ یا اشکالی که در صفحه پشت بند ماشینکاری میشود مهم است و باید دقیقا در جایگاه خود قرار بگیرند. بنابراین برای موقعیت دهی از این نوع بوش راهنما استفاده میشود.

جدول دوم یعنی نوع بوش راهنمای D11 جزو مرسوم ترین و پر استفاده ترین بوش های راهنماست که در اکثر قالبها از آن استفاده میشود.

کاربرد بوش راهنما

بوش راهنما در قالبهای تزریق پلاستیک قطعه ای است که بین میل راهنما و سوراخ قالب قرار می گیرد و وظیفه آن هدایت میل راهنما و جلوگیری از سایش آن با دیواره قالب است. بوش راهنما معمولاً از جنس فولاد ساخته می شود و دارای سختی بالایی است تا در برابر سایش و ضربه مقاوم باشد.

 

بوش راهنماها در انواع مختلفی تولید می شوند که هر کدام کاربرد خاصی دارند. برخی از انواع رایج بوش راهنما عبارتند از:

 

بوش راهنما استاندارد: این نوع بوش راهنما دارای ابعاد و مشخصات استانداردی است و برای کاربردهای عمومی استفاده می شود.

 

بوش راهنما حرارتی: این نوع بوش راهنما برای کاربردهایی که قالب در معرض حرارت بالا قرار دارد استفاده می شود.

 

بوش راهنما ضد سایش:  این نوع بوش راهنما برای کاربردهایی که میل راهنما در معرض سایش زیاد قرار دارد استفاده می شود.

 

بوش راهنماها نقش مهمی در عملکرد صحیح قالب تزریق پلاستیک دارند. استفاده از بوش راهنما مناسب می تواند باعث افزایش طول عمر قالب، بهبود کیفیت قطعات تولید شده و کاهش هزینه های تولید شود.

 

در اینجا برخی از مزایای استفاده از بوش راهنما در قالبهای تزریق پلاستیک ذکر شده است:

 

افزایش طول عمر قالب: بوش راهنما با جلوگیری از سایش میل راهنما، باعث افزایش طول عمر قالب می شود.

 

بهبود کیفیت قطعات تولید شده:  بوش راهنما با هدایت دقیق میل راهنما، باعث بهبود کیفیت قطعات تولید شده می شود.

 

کاهش هزینه های تولید: بوش راهنما با کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری قالب، باعث کاهش هزینه های تولید می شود.

 

در هنگام انتخاب بوش راهنما برای قالب تزریق پلاستیک، باید به عوامل زیر توجه کرد:

 

جنس بوش راهنما: بوش راهنما باید از جنس مرغوبی ساخته شود که در برابر سایش و ضربه مقاوم باشد.

 

سختی بوش راهنما: سختی بوش راهنما باید متناسب با شرایط کاری قالب باشد.

 

ابعاد بوش راهنما: ابعاد بوش راهنما باید مطابق با ابعاد میل راهنما و سوراخ قالب باشد.

 

بوش راهنماها معمولاً به صورت پرسی در قالب تزریق پلاستیک نصب می شوند. در هنگام نصب بوش راهنما، باید دقت شود که بوش راهنما به درستی در جای خود قرار گیرد و هیچ گونه لقی یا سستی نداشته باشد.

 

متریال بوش راهنما

با توجه به اینکه میل و بوش راهنما در قالب های تزریق پلاستیک به صورت جذب و روان داخل هم حرکت میکنند جنس هر دو قطعه را یکسان میسازند. بنابر این برای آگاهی از متریال بوش پران به متریال میل راهنما مراجعه فرمایید.

انواع میل راهنما

انواع میل راهنما بر اساس استاندارد شرکت ستاک اصفهان

 

 

 

کلیه اطلاعات مربوط به قطر، گل راهنما، ساق و غیره را میتوانین از جداول بالا استخراج فرمایید.

 

جدول اول میل راهنمای D00 که پشت پاشنه یا گل میل راهنما دارد، یک پله ای تعبیه شده ، از این نوع میل ها در مواقعی استفاده میشود که صفحه پشت بندی وجود دارد که موقعیت سوراخ یا اشکالی که در صفحه پشت بند ماشینکاری میشود، مهم است و باید دقیقا در جایگاه خود قرار بگیرند. بنابراین برای موقعیت دهی از این نوع میل راهنما استفاده میشود.

جدول دوم یعنی نوع میل راهنمای D03 جزو مرسوم ترین و پر استفاده ترین میل های راهنماست که در اکثر قالبها از آن استفاده میشود.

جدول سوم یعنی نوع میل راهنمای D11  هم مشابه میل های راهنمای D03 جزو پرطرفدارترین و پرمصرف ترین میل های راهنماست. تنها تفاوت در بحث قیمت این نوع راهنماهاست.

تفاوت عمده این گروه از میل های راهنما با میل های راهنمای D11  در این تفاوت قیمت آنهاست که این گروه از نظر قیمتی کمی گران تر از میل های D11 هستند ولی چنانچه در اثر اصابت ضربه شدید به مدل های D11 اگر میل دچار خمش یا تابیدگی شود برای در آوردن آن از قالب معمولا قالبساز را دچار چالش میکند.

کاربرد میل های راهنما

کاربرد میل های راهنما

میل‌های راهنما (Guide Pins) یکی از عناصر مهم در قالب‌های تزریق پلاستیک هستند و در فرآیند تولید قطعات پلاستیکی نقش مهمی ایفا می‌کنند. این میل‌ها به عنوان راهنمای مکانیکی برای اطمینان از صحیح و دقیق بودن حرکت قالب‌ها و قطعات در طول فرآیند تزریق پلاستیک عمل می‌کنند. در زیر تعدادی از کاربردهای میل‌های راهنما در قالب‌های تزریق پلاستیک آورده شده است:

1. منظم کردن حرکت قالب‌ها: میل‌های راهنما به عنوان نقاط مرجع در ساختار قالب عمل می‌کنند و حرکت صحیح و دقیق قالب‌ها و اجزای آنها را تضمین می‌کنند. اینکار به جلوگیری از هر گونه انحراف یا خلل در حرکت قالب‌ها کمک می‌کند و از دقت بالایی در تولید نهایی اطمینان حاصل می‌کند.

2. جلوگیری از اصطکاک ناخواسته: میل‌های راهنما به عنوان نقاط راهنمایی، به جلوگیری از اصطکاک ناخواسته بین قالب‌ها و قطعات پلاستیکی کمک می‌کنند. این امر به بهبود کیفیت نهایی محصول و جلوگیری از خطاها و آسیب‌ها در فرآیند تزریق کمک می‌کند.

3. تعیین موقعیت صحیح: میل‌های راهنما به عنوان نقاط انتهایی دقیق برای حرکت قالب‌ها عمل می‌کنند و موقعیت صحیح را در هنگام تزریق پلاستیک تعیین می‌کنند. این موقعیت صحیح باعث حاکمیت بر دقت ابعادی و جلوگیری از خطاهای ممکن در تولید می‌شود.

4. کاهش لرزش و ارتعاش: میل‌های راهنما می‌توانند به کاهش لرزش و ارتعاش در هنگام حرکت قالب‌ها کمک کنند. این امر به پایداری و صحت بیشتر در فرآیند تزریق پلاستیک کمک می‌کند.

5. افزایش عمر مفید قالب: با استفاده از میل‌های راهنما، ممکن است عمر مفید قالب‌ها افزایش یابد. این امر به تداوم و پایداری فرآیند تولید و همچنین کاهش نیاز به تعمیرات و نگهداری غیربرنامه‌ریزی کمک می‌کند.

به طور کلی، میل‌های راهنما در فرآیند تزریق پلاستیک برای بهبود دقت، پایداری و کیفیت نهایی محصولات بسیار حیاتی هستند.

 

متریال میل راهنما

جنس فولاد میل های راهنما

فولاد 1.7131 یک نوع فولاد آلیاژی است که با استاندارد DIN EN 10084 (قطعه‌های ماشینی مهندسی) تطابق دارد. این استاندارد به مشخصات فنی و خواص مکانیکی فولادهای آلیاژی برای کاربردهای مختلف می‌پردازد. فولاد 1.7131 به عنوان یک فولاد ساختاری معمولاً برای قطعات ماشینی با تنش و استحکام متوسط به کار می‌رود.

در زیر برخی از خصوصیات و ویژگی‌های مهم فولاد 1.7131 ذکر شده‌اند:

 

1. ترکیب شیمیایی:

کربن (C): حدود 0.16 تا 0.23 درصد

سیلیسیم (Si): حدود 0.15 تا 0.35 درصد

منگنز (Mn): حدود 0.40 تا 0.70 درصد

فسفر (P): حداکثر 0.025 درصد

گوگرد (S): حداکثر 0.035 درصد

 

2. خصوصیات مکانیکی:

استحکام تسلیم: حداقل 590 مگاپاسکال

استحکام کششی: 700 تا 850 مگاپاسکال

انقطاع کششی: حداقل 11 درصد

سختی برنل: 207 تا 255 HB

 

3. استفاده و کاربردها:

این نوع فولاد به خاطر استحکام و سختی مناسب خود برای قطعاتی که در شرایط بارگذاری متوسط به کار می‌روند، مانند دنده‌ها، مهره‌ها و قطعات ماشینی دیگر، مناسب است.

 

فولاد 1.2312

فولاد 1.2312

یک فولاد آلیاژی کروم – منگنز - مولیبدن با مقدار کمی گوگرد است که به طور گسترده ای در ساخت قالب های پلاستیکی استفاده می شود.  این فولاد با ترکیبات شیمیایی کربن 0.9% ، سیلیسیم 0.4% ، منگنز 1.5% ، کروم 1.9% ، مولیبدن 0.3% ، گوگرد  0.08% و دارای خواص زیر میباشد:

● سختی: پس از سخت کاری و تمپر کردن، سختی این فولاد به 230-250 برینل می رسد که برای مقاومت در برابر سایش و خوردگی در قالب های پلاستیکی مناسب است.

● مقاومت به ضربه:  این فولاد دارای مقاومت به ضربه خوبی است که آن را برای قالب های پلاستیکی که تحت بارهای دینامیکی قرار می گیرند مناسب می کند.

● قابلیت ماشینکاری: این فولاد دارای قابلیت ماشینکاری خوبی است که آن را برای ساخت قالب های پیچیده و دارای جزئیات مناسب می کند.

عملیات حرارتی فولاد 1.2312   به شرح زیر است:

● سخت کاری: این فولاد در دمای 850-880 درجه سانتیگراد حرارت داده می شود و سپس با سرعت 25-30 درجه سانتیگراد بر دقیقه در هوا خنک می شود.

● تمپر کردن: این فولاد در دمای 200-250 درجه سانتیگراد حرارت داده می شود و سپس در هوا خنک می شود.

کاربردهای فولاد 1.2312عبارتند از:

● ساخت قالب های پلاستیکی برای تزریق، اکستروژن، قالب گیری تزریقی، قالب گیری فشاری و قالب گیری بادی

● ساخت قالب های برش و حکاکی پلاستیک

● ساخت قالب های تزریق لاستیک

سایر نام های تجاری فولاد 1.2312   عبارتند از:

M200 (DIN)

40CrMnMoS8-6 (DIN)

P20+S (AISI/SAE)

UTOPN (Bohler)

SIMOLD 2312 (Simmonds Precision Metals)

 

 

مقایسه فولاد 1.2312 با فولادهای مشابه

فولاد 1.2312 با فولادهای زیر مشابه است:

فولاد 1.2311: این فولاد از نظر ترکیب شیمیایی مشابه فولاد 1.2312 است، با این تفاوت که مقدار گوگرد در آن کمتر است. این امر باعث می شود که فولاد 1.2311 قابلیت ماشینکاری بهتری داشته باشد، اما مقاومت به سایش آن کمتر است.

فولاد 1.2379: این فولاد از نظر ترکیب شیمیایی مشابه فولاد 1.2312 است، با این تفاوت که مقدار کروم در آن بیشتر است. این امر باعث می شود که فولاد 1.2379 مقاومت به خوردگی بهتری داشته باشد، اما مقاومت به سایش آن کمتر است.

 

نتیجه گیری:

فولاد 1.2312 یک فولاد آلیاژی با خواص عالی است که به طور خاص برای ساخت قالب های پلاستیکی طراحی شده است. این فولاد دارای سختی، مقاومت به ضربه، قابلیت ماشینکاری، و مقاومت به خوردگی خوبی است. به همین دلیل، این فولاد برای ساخت قالب هایی که با مواد پلاستیکی سخت و مقاوم در برابر سایش و خراش سروکار دارند، مناسب است.

 

 

فولاد 1.2311

فولاد 1.2311

فولاد 1.2311 یک نوع فولاد آلیاژی است که در دسته‌ی فولاد‌های آلیاژی ابزاری قرار می‌گیرد. این نوع فولاد به عنوان فولاد متوسط‌کربن با محتوای کربن حدود 0.35 درصد به همراه عناصر آلیاژی دیگر مانند مس، منگنز، کروم و مولیبدن تولید می‌شود.

نام فولاد 40CrMoMn7     نیز در میان فولادها معروف می باشد. فولاد 1.2311 شامل ترکیب شیمیایی %0.35 کربن، %0.4 سیلیسیوم، %1.6 منگنز، %1.8_2.1 کروم و %0.2 مولیبدن می باشد.

ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی فولاد 1.2311 به شرح زیر است:

1. مقاومت به خستگی و حرارت: این نوع فولاد دارای خواص مکانیکی خوبی بوده و می‌تواند مقاومت خوبی در برابر فرآیند‌های حرارتی و خستگی داشته باشد.

2. پردازش آسان: فولاد 1.2311 به راحتی می‌تواند به شکل‌های مختلف با حفظ خواص مکانیکی پردازش شود.

3. مقاومت در برابر خوردگی: محتوای کرم و کروم در این فولاد باعث مقاومت به خوردگی و زنگ‌زدگی می‌شود.

4. کاربردها: این نوع فولاد به خاطر خواصش در مقابل حرارت و خستگی، به عنوان یکی از مواد ابزاری برای تولید قالب‌ها، ماتریس‌ها، قطعات دقیق و ابزارهای صنعتی استفاده می‌شود.

 

 

فولاد 1.7225

فولاد 1.7225

برای ساخت این نوع فولاد از استاندارد  SAE 4140 آمریکا و استاندارد DIN 1.7225  بهره گرفته می شود. از طرفی شما به راحتی میتوانید آنها را در دسته آلیاژهای کم کربن دسته بندی کنید. زیرا توان کششی و مقاومتی آن بسیار بالا است.با توجه به اینکه از سختی بالایی برخوردارند به راحتی میتوان از آن‌ها در پروژه هایی که مقاومت به سختی و توان کششی مدنظر باشد، استفاده نمود.

با توجه به این مسئله که تنها چیزی حدود 1 درصد از کروم می تواند مقاومت در برابر فولاد را افزایش دهد. باز هم فولادهایی که تنها عناصر آلیاژی آنها را کروم تشکیل می دهد، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. از همین رو به سراغ مولبیدن می روند. افزودن مولبیدن به فولادهای کرومی منجر به افزایش مقاومت آنها در برابر ضربه و سایش در دماهای یکسان خواهد شد.

اصلی ترین دلیل آن هم افزایش مقاومت فولاد در برابر خزش به آن است. همچنین ترکیب مولیبدن با کروم موجب بهبود چقرمگی بخصوص در قطعات ضخیم می شود. به طور کلی، اصلی ترین ویژگی فولادهای کرم – مولیبدن مقاومت به حرارت تا دمای 500-600 درجه سانتیگراد با حفظ استحکام و مقامت به سایش می باشند.

این نوع فولاد خصوصیت مکانیکی و حرارتی برجسته ایی دارد. فولاد  AISI  بمانند فولاد   AISI 4140 فولاد کروم – مولیبدن است. که نسبت بیشتر کربن در ساختار خود دارد. کربن بیشتر در این نوع فولاد آلیاژی قدرت کششی بالاتر و رفتار مکانیکی بهتری را در فولاد بوجود می آورد. ویژگیهای جوش پذیری بهتر, نمونه ایی دیگر از قابلیت های این نوع فولاد است. واکنش حرارتی فولاد 1.7225 در نسبت به فولاد آلیاژی AISI /  ASTM 4130  در جایگاه بهتری قرار دارد.

 

دمای آهنگری این فولاد در حدود 926 الی 1205 درجه سانتیگرد است. که شرایط حرارتی برای این نوع فولاد آلیاژی در محدوده ی دمای 816 الی 1038 درجه سانتیگراد تایید شده است.عملیات حرارتی فولاد آلیاژی 1.7225 چندین نوع عملیات حرارتی روی این نوع فولاد آلیاژی انجام میشود. بطور معمول میبایست فولاد Mo40 را تحت عملیات حرارتی قرار داد تا فاز ماتنزیت و پرلیت در آن تشکیل شود.

خواص بی شمار این محصول

این خواص عبارتند از:

•        قابلیت شکل پذیری

•        دوام بسیار بالا

•        افزایش استحکام تسلیم

•        دارای استحکام کششی بالا

•        قابلیت هدایت گرمایی خوب

•        فولادهای ضد زنگ نیز دارای خواص ضد خوردگی

 

 

 

 

 

 

متریال کفشک ها، صفحات پران و پل های قالب

فولاد  ST37

فولاد یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین آلیاژها است و در صنعت جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. در بین انواع آن، فولاد St37 در صنایع مختلف، مخصوصا ساختمانی و قالبسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی از پر مصرف ترین فولاد ها در بحث قالب های تزریق پلاستیک این نوع فولاد میباشد که از این جنس در قسمت های مختلف قالب از جمله کفشک ها، صفحات پران و پل های قالب استفاده میکنند.

اطلاعات این فولاد به شرح زیر میباشد:

 St37 زیرمجموعه‌ای از فولادهای سازه ای، فولادهای ساختمانی عمومی محسوب می‌شود. با توجه به ترکیب شیمیایی، این آلیاژ فولادی در دسته فولادهای نرم (کم کربن) با درصد کربن پایین ۰.۲۵٪ قرار می‌گیرد.

فولاد St37 را بر اساس استاندارد DIN 17006 نامگذاری می‌کنند.  S که مشخصه فولاد بودن و حرف   T به معنی فولاد ساخت و ساز دانه ریز برای دمای کاری پایین است. عدد بعد از حروف ST که نشان‌دهنده پایه فولادی آلیاژ است، استحکام کششی نهایی فولاد را بر اساس کیلوگرم بر میلی‌متر مربع بیان می‌کند. استحکام کششی فولاد St37 ، برابر با ۳۷ کیلوگرم بر میلی‌متر مربع و یا 363 مگاپاسکال است.

در این استاندارد، پسوندها و پیشوندهای خاصی در نام فولاد ذکر شده است که روش تولید فولاد را نمایش می‌دهند.

در نام جدید این آلیاژ، ابتدا حرف S و سپس استحکام تسلیم فولاد بر اساس مگاپاسکال بیان می‌شود. درصد کربن کم این آلیاژ باعث شکل‌پذیری و برش عالی آن می‌شود. همچنین این ویژگی، قابلیت جوشکاری فولاد St37 را بالا می‌برد.

در انتها چیزی که بین قالبسازان و گاها فروشندگان فولاد در کشور ما رایج است این نوع فولاد را بیشتر آهن خطاب مینمایند.