آموزش اصول طراحی قالب های تزریق پلاستیک

متخصص و مدرس طراحی و ساخت قالبهای تزریق پلاستیک در ایران

آموزش اصول طراحی قالب های تزریق پلاستیک

متخصص و مدرس طراحی و ساخت قالبهای تزریق پلاستیک در ایران

تخصصی ترین مرکز آموزش طراحی و ساخت قالبهای تزریق پلاستیک
صقر تا صد آموزش طراحی قالب های تزریق پلاستیک

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۴ مطلب با موضوع «متریال های مورد استفاده و ترجیجی در ساختمان قالب» ثبت شده است

۰۵
بهمن

فولاد 1.2312

یک فولاد آلیاژی کروم منگنز - مولیبدن با مقدار کمی گوگرد است که به طور گسترده ای در ساخت قالب های پلاستیکی استفاده می شود.  این فولاد با ترکیبات شیمیایی کربن 0.9% ، سیلیسیم 0.4% ، منگنز 1.5% ، کروم 1.9% ، مولیبدن 0.3% ، گوگرد  0.08% و دارای خواص زیر میباشد:

سختی: پس از سخت کاری و تمپر کردن، سختی این فولاد به 230-250 برینل می رسد که برای مقاومت در برابر سایش و خوردگی در قالب های پلاستیکی مناسب است.

مقاومت به ضربه:  این فولاد دارای مقاومت به ضربه خوبی است که آن را برای قالب های پلاستیکی که تحت بارهای دینامیکی قرار می گیرند مناسب می کند.

قابلیت ماشینکاری: این فولاد دارای قابلیت ماشینکاری خوبی است که آن را برای ساخت قالب های پیچیده و دارای جزئیات مناسب می کند.

عملیات حرارتی فولاد 1.2312   به شرح زیر است:

سخت کاری: این فولاد در دمای 850-880 درجه سانتیگراد حرارت داده می شود و سپس با سرعت 25-30 درجه سانتیگراد بر دقیقه در هوا خنک می شود.

تمپر کردن: این فولاد در دمای 200-250 درجه سانتیگراد حرارت داده می شود و سپس در هوا خنک می شود.

کاربردهای فولاد 1.2312عبارتند از:

ساخت قالب های پلاستیکی برای تزریق، اکستروژن، قالب گیری تزریقی، قالب گیری فشاری و قالب گیری بادی

ساخت قالب های برش و حکاکی پلاستیک

ساخت قالب های تزریق لاستیک

سایر نام های تجاری فولاد 1.2312   عبارتند از:

M200 (DIN)

40CrMnMoS8-6 (DIN)

P20+S (AISI/SAE)

UTOPN (Bohler)

SIMOLD 2312 (Simmonds Precision Metals)

 

 

مقایسه فولاد 1.2312 با فولادهای مشابه

فولاد 1.2312 با فولادهای زیر مشابه است:

فولاد 1.2311: این فولاد از نظر ترکیب شیمیایی مشابه فولاد 1.2312 است، با این تفاوت که مقدار گوگرد در آن کمتر است. این امر باعث می شود که فولاد 1.2311 قابلیت ماشینکاری بهتری داشته باشد، اما مقاومت به سایش آن کمتر است.

فولاد 1.2379: این فولاد از نظر ترکیب شیمیایی مشابه فولاد 1.2312 است، با این تفاوت که مقدار کروم در آن بیشتر است. این امر باعث می شود که فولاد 1.2379 مقاومت به خوردگی بهتری داشته باشد، اما مقاومت به سایش آن کمتر است.

 

نتیجه گیری:

فولاد 1.2312 یک فولاد آلیاژی با خواص عالی است که به طور خاص برای ساخت قالب های پلاستیکی طراحی شده است. این فولاد دارای سختی، مقاومت به ضربه، قابلیت ماشینکاری، و مقاومت به خوردگی خوبی است. به همین دلیل، این فولاد برای ساخت قالب هایی که با مواد پلاستیکی سخت و مقاوم در برابر سایش و خراش سروکار دارند، مناسب است.

 

 

  • سید محمد علی مدنی
۰۵
بهمن

فولاد 1.2311

فولاد 1.2311 یک نوع فولاد آلیاژی است که در دسته‌ی فولاد‌های آلیاژی ابزاری قرار می‌گیرد. این نوع فولاد به عنوان فولاد متوسط‌کربن با محتوای کربن حدود 0.35 درصد به همراه عناصر آلیاژی دیگر مانند مس، منگنز، کروم و مولیبدن تولید می‌شود.

نام فولاد 40CrMoMn7     نیز در میان فولادها معروف می باشد. فولاد 1.2311 شامل ترکیب شیمیایی %0.35 کربن، %0.4 سیلیسیوم، %1.6 منگنز، %1.8_2.1 کروم و %0.2 مولیبدن می باشد.

ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی فولاد 1.2311 به شرح زیر است:

1. مقاومت به خستگی و حرارت: این نوع فولاد دارای خواص مکانیکی خوبی بوده و می‌تواند مقاومت خوبی در برابر فرآیند‌های حرارتی و خستگی داشته باشد.

2. پردازش آسان: فولاد 1.2311 به راحتی می‌تواند به شکل‌های مختلف با حفظ خواص مکانیکی پردازش شود.

3. مقاومت در برابر خوردگی: محتوای کرم و کروم در این فولاد باعث مقاومت به خوردگی و زنگ‌زدگی می‌شود.

4. کاربردها: این نوع فولاد به خاطر خواصش در مقابل حرارت و خستگی، به عنوان یکی از مواد ابزاری برای تولید قالب‌ها، ماتریس‌ها، قطعات دقیق و ابزارهای صنعتی استفاده می‌شود.

 

 

  • سید محمد علی مدنی
۰۴
بهمن

فولاد 1.7225

برای ساخت این نوع فولاد از استاندارد  SAE 4140 آمریکا و استاندارد DIN 1.7225  بهره گرفته می شود. از طرفی شما به راحتی میتوانید آنها را در دسته آلیاژهای کم کربن دسته بندی کنید. زیرا توان کششی و مقاومتی آن بسیار بالا است.با توجه به اینکه از سختی بالایی برخوردارند به راحتی میتوان از آن‌ها در پروژه هایی که مقاومت به سختی و توان کششی مدنظر باشد، استفاده نمود.

با توجه به این مسئله که تنها چیزی حدود 1 درصد از کروم می تواند مقاومت در برابر فولاد را افزایش دهد. باز هم فولادهایی که تنها عناصر آلیاژی آنها را کروم تشکیل می دهد، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. از همین رو به سراغ مولبیدن می روند. افزودن مولبیدن به فولادهای کرومی منجر به افزایش مقاومت آنها در برابر ضربه و سایش در دماهای یکسان خواهد شد.

اصلی ترین دلیل آن هم افزایش مقاومت فولاد در برابر خزش به آن است. همچنین ترکیب مولیبدن با کروم موجب بهبود چقرمگی بخصوص در قطعات ضخیم می شود. به طور کلی، اصلی ترین ویژگی فولادهای کرم مولیبدن مقاومت به حرارت تا دمای 500-600 درجه سانتیگراد با حفظ استحکام و مقامت به سایش می باشند.

این نوع فولاد خصوصیت مکانیکی و حرارتی برجسته ایی دارد. فولاد  AISI  بمانند فولاد   AISI 4140 فولاد کروم مولیبدن است. که نسبت بیشتر کربن در ساختار خود دارد. کربن بیشتر در این نوع فولاد آلیاژی قدرت کششی بالاتر و رفتار مکانیکی بهتری را در فولاد بوجود می آورد. ویژگیهای جوش پذیری بهتر, نمونه ایی دیگر از قابلیت های این نوع فولاد است. واکنش حرارتی فولاد 1.7225 در نسبت به فولاد آلیاژی AISI /  ASTM 4130  در جایگاه بهتری قرار دارد.

 

دمای آهنگری این فولاد در حدود 926 الی 1205 درجه سانتیگرد است. که شرایط حرارتی برای این نوع فولاد آلیاژی در محدوده ی دمای 816 الی 1038 درجه سانتیگراد تایید شده است.عملیات حرارتی فولاد آلیاژی 1.7225 چندین نوع عملیات حرارتی روی این نوع فولاد آلیاژی انجام میشود. بطور معمول میبایست فولاد Mo40 را تحت عملیات حرارتی قرار داد تا فاز ماتنزیت و پرلیت در آن تشکیل شود.

خواص بی شمار این محصول

این خواص عبارتند از:

        قابلیت شکل پذیری

        دوام بسیار بالا

        افزایش استحکام تسلیم

        دارای استحکام کششی بالا

        قابلیت هدایت گرمایی خوب

        فولادهای ضد زنگ نیز دارای خواص ضد خوردگی

 

 

 

 

 

 

  • سید محمد علی مدنی
۰۴
بهمن

فولاد  ST37

فولاد یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین آلیاژها است و در صنعت جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. در بین انواع آن، فولاد St37 در صنایع مختلف، مخصوصا ساختمانی و قالبسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی از پر مصرف ترین فولاد ها در بحث قالب های تزریق پلاستیک این نوع فولاد میباشد که از این جنس در قسمت های مختلف قالب از جمله کفشک ها، صفحات پران و پل های قالب استفاده میکنند.

اطلاعات این فولاد به شرح زیر میباشد:

 St37 زیرمجموعه‌ای از فولادهای سازه ای، فولادهای ساختمانی عمومی محسوب می‌شود. با توجه به ترکیب شیمیایی، این آلیاژ فولادی در دسته فولادهای نرم (کم کربن) با درصد کربن پایین ۰.۲۵٪ قرار می‌گیرد.

فولاد St37 را بر اساس استاندارد DIN 17006 نامگذاری می‌کنند.  S که مشخصه فولاد بودن و حرف   T به معنی فولاد ساخت و ساز دانه ریز برای دمای کاری پایین است. عدد بعد از حروف ST که نشان‌دهنده پایه فولادی آلیاژ است، استحکام کششی نهایی فولاد را بر اساس کیلوگرم بر میلی‌متر مربع بیان می‌کند. استحکام کششی فولاد St37 ، برابر با ۳۷ کیلوگرم بر میلی‌متر مربع و یا 363 مگاپاسکال است.

در این استاندارد، پسوندها و پیشوندهای خاصی در نام فولاد ذکر شده است که روش تولید فولاد را نمایش می‌دهند.

در نام جدید این آلیاژ، ابتدا حرف S و سپس استحکام تسلیم فولاد بر اساس مگاپاسکال بیان می‌شود. درصد کربن کم این آلیاژ باعث شکل‌پذیری و برش عالی آن می‌شود. همچنین این ویژگی، قابلیت جوشکاری فولاد St37 را بالا می‌برد.

در انتها چیزی که بین قالبسازان و گاها فروشندگان فولاد در کشور ما رایج است این نوع فولاد را بیشتر آهن خطاب مینمایند.

 

 

  • سید محمد علی مدنی